Waar hoor ik bij en op zoek naar rolmodellen

De vraag: “Waar hoor ik bij” hoor ik vaak als mensen een reformatorische kerk hebben verlaten. Ik herinner me dat ik me dat ook zo vaak heb afgevraagd. Toen ik de kerk verliet en alles kwijt raakte vroeg ik mijzelf af, waar hoor ik bij.

Waar hoor ik bij is een belangrijke vraag omdat we kennelijk allemaal ergens bij willen horen. Gemeenschapszin willen ervaren en gelijkgestemden willen ontmoeten.

Ik heb geleerd dat ik niet perse ergens bij wil horen om gelukkig te kunnen zijn. En als ik ergens bij wil horen is het bij mijzelf. Om gelukkig te zijn, om diepe vrede te hebben leren kennen zoek ik in mijzelf en naar God in mij. Mijn identiteit staat op een vast fundament en ik voel me daar gelukkig mee. Dat is echter lang niet altijd zo geweest. Na mijn kerkverlating heb ik mij jaren en jaren verloren gevoeld. Zoekende naar houvast, wie ben ik en waar hoor ik bij. En dat heb ik uiteindelijk al struikelend gevonden.

Voor mensen die een reformatorische kerk hebben verlaten is het vaak zoeken naar houvast, zoeken naar een fundament. Zoeken naar identiteit en hoe doe je dat dan.

Ik wil je vertellen dat je het niet alleen hoeft te doen. Wil je weten hoe anderen het hebben gedaan? Ben je op zoek naar rolmodellen? Neem contact met me op en ik zorg voor de verbinding met mensen die ooit in dezelfde schoenen hebben gestaan. Die zelf deze vragen hebben gesteld en gevonden hebben wat zij zochten. Ik hoor graag van je!